Nieuws

Internationale Dag van het Gezin

9 december 1989 markeert de datum waarop de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties het Internationale Jaar van het Gezinuitriep, dat elke 15 mei wordt gevierd met welomschreven doelen.

Een daarvan is het verspreiden van een groter wereldwijd bewustzijn ‘over sociale, economische en demografische processen die gezinnen over de hele wereld beïnvloeden‘.

Eén gezin, vele gezinnen

De structuur van gezinnen blijft veranderen op basis van de zeer sociale gebeurtenissen en veranderingen die sinds Covid 19 hebben geleid tot een groter bewustzijn van de sterke en zwakke punten van gezinnen die uit ouders en meer dan één kind bestaan.

Het gezin is altijd onze eerste samenleving geweest, de plek die veilig zou moeten zijn en de eerste stap naar het opbouwen van onze identiteit.

Tegenwoordig is het niet alleen verkeerd om naar slechts één type gezin te verwijzen, maar ook verouderd en respectloos ten opzichte van de principes van inclusie, respect en democratie.

Niet slechts één familie

Gezinnen van hetzelfde geslacht, d.w.z. gezinnen bestaande uit twee ouders van hetzelfde geslacht, zijn in feite overal ter wereld in opmars, naast de keuze om kinderen te krijgen zonder de aanwezigheid van een partner.

In Italië worden ze geleid door de Associazione Arcobaleno, waarvan de president, Alessia Crocini, herhaaldelijk heeft benadrukt (ook in een interview voor het tijdschrift Bi Here onder redactie van BiHoliday) het belang van een wet ter bescherming van families van hetzelfde geslacht en ook voor de rechten van hun kinderen op het gebied van toerisme en vrije tijd.

Gezinnen en werkgelegenheid voor vrouwen

Als het echter om gezinnen gaat, zijn de gegevens over de werkgelegenheid van vrouwen beschamend, waaruit blijkt dat ongeveer 89% van de landen over de hele wereld geen zwangerschapsverlof heeft, een percentage dat pieken bereikt die op zijn zachtst gezegd onbegrijpelijk zijn als het gaat om ‘vaderschapsverlof’ (bron onuitalia.it).

Bovendien heeft het toegenomen gebruik van digitalisering en het zogenaamde ‘slim werken‘, terwijl het de werkgelegenheid in het algemeen heeft vergroot, ook de druk van gezinsbeheer op de schouders van vrouwen vergroot.

Met andere woorden, het wordt als vanzelfsprekend beschouwd dat als het om gezinnen gaat, het wettelijk gezien niet nodig is om ons zorgen te maken over de vraag of het de goede kant op gaat, maar vandaag de dag, rekening houdend met de rechten van meisjes en jongens en met respect voor de leden van allerlei soorten gezinnen, ongeacht ras, religie, opleiding, cultureel niveau, geslacht en gender, is urgenter dan ooit.

Dat vertelt de VN ons zelf; de afdeling voor inclusieve sociale ontwikkeling van het VN-departement voor economische en sociale zaken vertelt ons dat; we moeten het herhalen binnen onze ethiek, waarbij we elk oordeel opschorten en proberen, ieder op zijn eigen manier, bij te dragen aan de opbouw en verspreiding van een cultuur</strong van respect voor iedereen.

BiHoliday-accommodaties hebben deze waarde altijd nagestreefd, wat een indicatie is dat inclusieve communicatie en allround gastvrije dienstverlening ook tekenen zijn van beschaving en liefde voor ieder mens.

Er is nog een lange weg te gaan, maar samen kunnen we het.

De waarde van inclusiviteit